7:35 p. m.

Tonterias las justas.

Publicado por Ixabone |




Hay un limite, o al menos yo lo tengo mas que claro y definido, entre ser tonta porque me importas, a serlo porque me estés tomando por imbécil.
Se de sobras que soy perfectamente imperfecta, y que mis defectos me hacen mas cercana al desastre que a lo bueno, pero he conseguido aceptarme a base de muchísimas peleas personales y excesivas introspecciones demasiado profundas y rebuscadas hasta para los mejores psicólogos.
Aun y así, creo que lo poco bueno que soy capaz de ofrecer como ser humano, no se merece de nadie y por nada, el desprecio. Con no tomarlo, es suficiente.
Y aunque rara vez tengo problemas con alguien, soy así de pasiva, y que mucho hay que
pinchar para lograr que esta rubia salte fuera de sus casillas y tenga ganas de arrancar cabezas, a veces ocurre.
Es entonces cuando estalla un pequeño "basta" en mi cabeza.
Es entonces cuando se me acaba la paciencia. La comprensión.
Llegado ese momento, cuanto he podido confiarte, lo exijo de vuelta. Y tu, eres desterrado al olvido para siempre.

Hoy se repitió, por partida triple, una de las peores situaciones en las que me he visto con demasiada frecuencia últimamente. Se me tomo por esa tonta e idiota manipulable que se preocupa inevitablemente en exceso por quien, visto lo visto, no debió.
Se me ha reprochado, nuevamente y
entre otras cosas que no logro nombrar sin hablar mal, de pecar de un terrible egocentrismo por mi parte.
Y por ahí, no paso.
No estoy dispuesta a perder el tiempo con quien no quiere entender que, aunque mal, soy así.
Ni mucho menos a dejarme engañar de nuevo.
Pues hay mil maneras de solucionar un problema, y mas si lo tienes conmigo. Elegir la mala, queda bajo tu responsabilidad, no tras mi egoísmo.
Una norma de convivencia tan sencilla como lo es respirar; " No me pidas respeto, sino me lo vas a tener".

Que queréis que os diga.
Ando demasiado ocupada sonriendo a todas horas y sin motivos (aparentes), para preocuparme de quien no lo hace por mi. Y se que hay demasiados problemas verdaderos en esta vida, para andar mintiendo, exigiendo, y ofendiéndose por cosas que una simple cerveza podría haber arreglado.



3 comentarios:

laura dijo...

Saps que?
Que no podria esta més d'acord amb tu :)
I, perdona que et corregeixi, tens més coses bones que dolentes.
T'atimo grandullonaaaa :)

Desi dijo...

Ummm...cervesa?

Anónimo dijo...

hi ha gent q creu q fa les coses xels demés, és hipòcrita.
la finalitat última de tot el q fem és per sentir-nos millor.
si això és ser egocèntric i egosita, d'acord!jo prefereixo pensar q soc sincera amb mi i amb els q m'envolten.
ÀNIM!
Marta B

Subscribe